Βιβλιοθήκη Παραθέματα
Κοδρικάς Παναγιώτης
1.
Η γλώσσα μας είναι απλή, εύστροφη και πλουσία,
η φράσις της είναι γλυκιά, εύρυθμος και γνησία.
Μόν’ οι Σοφοί φαντάζονται σφάλματα να της εύρουν,
και προς αυτούς είναι πτωχή, γιατί δεν την ιξεύρουν.
Μελέτη της κοινής ελληνικής διαλέκτου, 1818. Κ.Θ. Δημαράς, Ιστορία της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Ίκαρος, 1985. 207.
2.
Η γλώσσα είναι το πρώτον ηθικόν συστατικόν ενός έθνους· όταν το όνομα της εθνικής διαλέκτου αλλάξης, αφεύκτως μεταβάλλεις και του έθνους το όνομα. Μεταβληθέντος δε του εθνικού ονόματος, εξ ανάγκης και όλη η εθνική ύπαρξις του γένους απογνωρίζεται.
Μελέτη της κοινής ελληνικής διαλέκτου, 1818. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Β΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 291.