Μια καλή μέρα, πράγματα που έχεις ξεχάσει και υπερνικήσει, παραμένουν ωστόσο στη μνήμη των άλλων.

Στον τόπο μας ή στην Ευρώπη ο κόσμος είναι φιλύποπτος και σε κάνει ν’ αηδιάσεις και τις πιο αγνές σου διαθέσεις. Σε λερώνουν! Με τον τρόπο αυτό χάνει κανείς το θάρρος του.
    Ιδού γιατί η Αμερική είναι καλύτερη. Υπάρχει παντού μια ενθαρρυντική πνοή ―για εργασία, για ηθικότητα. Όταν σε βλέπουν σαν θεό, σαν απόστολο, σαν αρχηγό, νιώθεις την ανάγκη να είσαι όσο γίνεται πιο αγνός μπροστά σ’ ένα λαό που είναι έτοιμος να σε λατρέψει, να σε ακολουθήσει και να σου δώσει ανταπόκριση. Όλα αυτά φαίνονται παιδαριώδη στην Ευρώπη. Εδώ ακόμα και οι gangsters έχουν κάποια αίγλη, κάποιο ιδεαλισμό μέσα τους, και είναι χίλιες φορές πιο ενδιαφέροντες από τους Ευρωπαίους blasés.

Διαπιστώνουμε μια ανταλλαγή αγαθών ανάμεσα στις δύο ηπείρους! Η Αμερική επιδιώκει να διανοητικοποιηθεί και η Ευρώπη να γκαγκστεροποιηθεί.

Νέος κανείς είναι ξέχειλος από ζουμί, ύστερα το ζουμί αυτό στερεύει και το θεωρούμε ωριμάδα!;;

Κανείς δεν μπορεί αληθινά να μας δώσει κουράγιο, αν εμείς οι ίδιοι δεν έχομε τη δύναμη να πάρουμε από τον εαυτό μας. Αληθινή ακροβασία της ψυχής.