Αν τω όντι επέβαλλεν η Εκκλησία ου μόνον την αγνότητα, αλλά και την περιφρόνησιν του γυναίου, επέτρεπεν εν τούτοις την λατρείαν της αγίας. Η αγιότης ήτο το μόνον σχήμα, δι’ ου ηδύναντο να περιβάλωσι την οπτασίαν αυτών οι αποστρεφόμενοι και την κατά διάνοιαν αμαρτίαν, μεταμορφούντες τον γυναικόμορφον δαίμονα εις στεφανηφόρον παρθένον, προ της οποίας ηδύναντο να γονυπετήσωσιν αναμαρτήτως.