Ό,τι μεταξύ αγρίων έπραττε προνομιούχος άνθρωπος, όταν ηδυνήθη πρώτος να διερμηνεύση την άμεσον αντίληψιν ενός εξωτερικού αντικειμένου με μίαν διάρθρωσιν, έπραξεν, εις την απαίδευτον κοινωνίαν, όποιος έκλεισε πρώτος ένα νόημα καθολικόν εις πρότασιν αυτοτελή και καταληπτήν. Τοιαύτα είναι τα λαϊκά ρητά, ευτυχή του ατόμου εφευρήματα, τόσον αρμόδια και σύμφωνα προς την κοινήν συνείδησιν, ώστε γίνονται αμέσως αναφαίρετον κτήμα ολοκλήρου του λαού από γενεάν εις γενεάν.
Ό,τι μεταξύ αγρίων έπραττε
Η φιλολογική μας γλώσσα, 1892. Άπαντα τα λογοτεχνικά και κριτικά. Εκδόσεις Πηγής, 1950. 285