Βιβλιοθήκη Παραθέματα
Σιγούρος Μαρίνος
1.
Μην πεις πως θε να μ’ αγαπάς αιώνια, σαν δεν ξέρεις
ποιοι σπόροι πέφτουν στην ψυχή κι αγάπες νέες ανθίζουν·
μην πεις πως θα λησμονηθώ, κι άθελα θα με φέρεις
στη μνήμη σου σαν οι καημοί κι οι πόθοι σε φλογίζουν.
Στη θλίψη μας και στη χαρά συχνά οι νεκροί γυρίζουν,
κι οι ζωντανοί πεθαίνουνε χωρίς να το γνωρίζουν.
«Ποτέ και πάντα». Η.Ν. Αποστολίδης, Ανθολογία 1708-1933. Βιβλιοπωλείον της «Εστίας», χ.χ. 398.
2.
Ο Θεός είναι από τους τόσους αμέτρητους χρόνους ριζωμένος στην ανθρώπινη συνείδηση, που για τούτο μονάχα υπάρχει και είναι πραγματικός.
«Το πανηγύρι του θανάτου στο Δίστομο», 1946. Γ. Βαλέτας, Ανθολογία της δημοτικής πεζογραφίας, Γ΄. Εκδότης: Πέτρος Ράνος, 1949. 430.