Ήρθες εψές στον ύπνο μου
και μου ψιθύρισες,
πως απ’ τα ξένα, μάνα μου,
εξαναγύρισες.
 
Τρέχω καλώς να σε δεχτώ
προς το ακρογιάλι σου,
να γύρω όπως κι έναν καιρό
μες στην αγκάλη σου.
 
Μα βρίσκω ολέρμο το γιαλό,
έρμα τα κύματα,
και παίρνω το δρομί και πάω
πέρα στα μνήματα.
 
Ήρθες εψές στον ύπνο μου
και μου ψιθύρισες,
και απ’ τα ξένα, μάνα μου,
δεν ξαναγύρισες.

Ποιος το βρίσκει το φίλημα και το αρνιέται ποτές;