Βιβλιοθήκη Παραθέματα
Θεοτόκης Νικηφόρος
1.
Ο ζήλος ο πολύς δεν είναι φυτόν του κόσμου, είναι ένας βλαστός οπού ανθεί εις την έρημον, και έπειτα καρποφορεί μέσα εις τον κόσμον.
Λόγος επιτάφιος εις την θανήν Δανιήλ Ιερομονάχου Οικονόμου, 1766. Βασίλειος Τατάκης (επιμ.), Σκούφος, Μηνιάτης, Βούλγαρης, Θεοτόκης. Βασική Βιβλιοθήκη, 8. «Αετός» Α.Ε., 1953. 346.
2.
Ταμείον της ψυχής μας είναι το σώμα, θύρες του εαυτού μας είναι οι αίσθησες.
«Λόγος επιφωνηματικός τρίτος». Λόγοι εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, 1766. Βασίλειος Τατάκης (επιμ.), Σκούφος, Μηνιάτης, Βούλγαρης, Θεοτόκης. Βασική Βιβλιοθήκη, 8. «Αετός» Α.Ε., 1953. 342.
3.
Η αγάπη σάς κάνει όλους πραγματευτάς. Αυτή σάς πολλαπλασιάζει το τάλαντον, διατί αυτή σάς παρακινά να δίδετε, να δανείζετε, να φιλοδωρείτε, να ευεργετείτε τους άλλους.
«Περί αγάπης». Λόγοι εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, 1766. Βασίλειος Τατάκης (επιμ.), Σκούφος, Μηνιάτης, Βούλγαρης, Θεοτόκης. Βασική Βιβλιοθήκη, 8. «Αετός» Α.Ε., 1953. 321.
4.
Όποιος χάνει καιρόν, δεν έχει πλέον καιρόν. Αδύνατον είναι να επιτύχη τον σκοπόν του, όποιος αστόχαστα καταφρονεί του καιρού το αρμόδιον.
«Περί μετανοίας». Λόγοι εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, 1766. Βασίλειος Τατάκης (επιμ.), Σκούφος, Μηνιάτης, Βούλγαρης, Θεοτόκης. Βασική Βιβλιοθήκη, 8. «Αετός» Α.Ε., 1953. 308.
5.
Μα διά να ηξεύρωμεν ένα πράγμα, δεν φθάνει μόνον να το μάθωμεν. Διατί αν το μάθωμεν μίαν φοράν, και έπειτα πλέον δεν το στοχασθώμεν, το αλησμονούμεν παντελώς, και μένομεν πάλιν αμαθείς.
«Περί μετανοίας». Λόγοι εις την Αγίαν και Μεγάλην Τεσσαρακοστήν, 1766. Βασίλειος Τατάκης (επιμ.), Σκούφος, Μηνιάτης, Βούλγαρης, Θεοτόκης. Βασική Βιβλιοθήκη, 8. «Αετός» Α.Ε., 1953. 310.