Βιβλιοθήκη Παραθέματα
Τρικούπης Σπυρίδων
1.
Τ’ αηδόνι δεν απέθανε,
τ’ αηδόνι πάντα ζει·
άλλαξε τα φτερά του,
δεν άλλαξε φωνή.
«Η δάφνη και το αηδόνι», 1-4. Αριστοτέλης Βαλαωρίτης, Βίος και έργα, Β΄, 1907. 288.
2.
Αδύνατον να διατηρηθή αμετάβλητος η πολιτική θέσις δύο εθνών, κατοικούντων ένα και τον αυτόν τόπον, όταν το μεν δεσπόζον διαμένη στάσιμον, το δε δεσποζόμενον προοδεύη.
Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, 1853. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Β΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 460.
3.
[Για τον Byron:] Αυτός του οποίου κλαίομεν τον θάνατον απαρηγόρητα, είναι άνθρωπος, ο οποίος εις το είδος του έδωκε το όνομά του εις τον αιώνα μας.
[Λόγος επικήδειος, 1824]. Κ.Θ. Δημαράς, Ελληνικός Ρωμαντισμός. Ερμής, 1982. 176-177.
4.
[Για τον Καραϊσκάκη:] Σεμνυνόμενος δικαίως διά το υψηλόν αξίωμα της αρχηγίας, με το οποίον η κυβέρνησίς του τον ετίμησε, ποτέ δεν ενόμισεν ότι αυτό μόνον ημπορούσε να τον λαμπρύνη· ήξευρε ότι τα έργα μόνα είναι η λαμπρότης.
[Λόγος επικήδειος, 1827]. Μιχ. Περάνθης, Ελληνική πεζογραφία, Β΄. Εκδόσεις έργων Περάνθη, χ.χ. 460.