Βιβλιοθήκη Παραθέματα
Ξενόπουλος Γρηγόριος
1.
Ίσως υπάρχουν γυναίκες που υποπτεύονται ότι δεν είναι ωραίαι, αλλά δεν υπάρχει ποιητής, που να μην έχη την βεβαιότητα ότι είναι μεγάλος.
«Ένας ποιητής» [Κ.Π. Καβάφης], 1903. Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος, Διον. Ζακυθηνός, Ε.Π. Παπανούτσος (επιμ.), Νεοελληνική κριτική. Βασική Βιβλιοθήκη, 42. Εκδοτ. οίκος Ιωάννου Ν. Ζαχαροπούλου, 1956. 211.
2.
Είναι σα ζωντανοί κι οι πεθαμένοι, όσο ζούνε στον κόσμο εκείνοι που τους αγαπήσανε...
Ψυχοσάββατο, [1911]. Γιάννης Σιδέρης (επιμ.), Νεοελληνικό θέατρο (1795-1929). Βασική Βιβλιοθήκη, 40. «Αετός» Α.Ε., 1953. 320.
3.
Είναι λόγια των παλαιϊκών, του Θεού λόγια, όχι παραμύθια. Κάθε μνήμα, και ας το βλέπουμε κλειστό, έχει δυο πόρτες αθώρητες· μια μέσα, που βγαίνει στον κάτου κόσμο· μια όξω που βγαίνει στον απάνου.
Ψυχοσάββατο, [1911]. Γιάννης Σιδέρης (επιμ.), Νεοελληνικό θέατρο (1795-1929). Βασική Βιβλιοθήκη, 40. «Αετός» Α.Ε., 1953. 321.