Η μάχη τελείωσε εδώ. «Επετεύχθησαν όλοι οι αντικειμενικοί σκοποί». Τώρα θα γίνη ανασυγκρότηση της Μεραρχίας και περισυλλογή. Ύστερα θα ιδούμε, νέα εξόρμηση. Η ημέρα πέρασε μονότονη. Ούτε σήμερα είχα γράμμα. Ξέρω όμως και τις Λογοκρισίες και τα Ταχυδρομεία στην περίσταση αυτή και περιμένω. Αν και στερούμαι μία μοναδική ευχαρίστηση και ένα ξεχωριστό ξεκούρασμα. Ξαναδιαβάζω όμως τα παλιά γράμματα. Τα βγάζω από το γυλιό όπως τάχω τακτοποιημένα και τα ξαναδιαβάζω. Σήμερα ο Λ. με τον Γιατρό πήγαν στην Καρύσια. Παρακάλεσα μόνο για φάκελλα. Έλλειψη μεγάλη από ημέρες. Τίποτα άλλο δεν παρήγγειλα. Τι άλλο; Μόνο φάκελλα για να μπορώ να Σου γράφω και να γράφω σ’ όλους τους καλούς φίλους και στον πατέρα μου και στην μανούλα μου και στα αδέρφια μου. Ο Νιόνιος πιο πέρα εδώ σ’ ένα χωριό, δεν φάνηκε ούτε και σήμερα. Δεν θα τα κατάφερε φαίνεται. Θάρθη αύριο. Έφαγα με τους αξιωματικούς φασόλια και σαρδέλλες κονσέρβα. Φασόλια τώρα τρώμε 4 ημέρες συνέχεια. Καλύτερα. Απ’ τα άλλα είδη που υπάρχουν, ρύζια, μακαρόνια, φακές –τίποτα άλλο– προτιμώτερα τα φασόλια. Κάπως υποφέρονται και στην κατασκευή. Ενώ τάλλα είδη αίσχος και αηδία. Κρέας αδύνατον να βρεθή. Όσα σφαχτά δεν κατάκοψε προελαύνοντας ο στρατός μας, τα εξαφάνισαν τρομοκρατημένοι οι Αρβανίτες. Σκα λοιπόν όπου ρωτούμε. Δόστου λοιπόν φασόλια. Ήπια και καφέ – ένα καφέ γνήσιον σήμερα και δοκίμασα για πρώτη φορά ύστερα από τόσον καιρό την ξεχωριστή υπέροχη γεύση του. Έφεραν οι αξ/κοί από την Κορυτσά και με κέρασαν.– Ευτυχία μοναδική έστω και αν συνοδεύεται από τσιγάρο «πόκερ» μάρκα που μας δίνουν αυτές τις ημέρες. Ακούς τσιγάρα «πόκερ». Κάτι σαβούρες στριμμένες στο χαρτί. Και όμως σκοτώνομαι και για αυτά. Το τσιγάρο είναι η μεγαλύτερη υπόθεση εδώ.