14.7.48, Τετάρτη. Πρωί σηκώθηκα και πήγα προς αντάμωσιν του Δρόσου. Όταν γύρισα στις δέκα η ώρα, βρήκα τον λοχαγό Γκούρα στον Επτάστομο. Επλένετο μαζί με τον Αλογάρη. Το δε τμήμα το βρήκα στο στέκι. Λίγο κάθησαν εδώ και κατόπιν έφυγαν για το Κολοβατιανό Πηγάδι. Και μένομεν πάλι οι ίδιοι εδώ. Το τμήμα που γύρισεν από την αποστολή έφεραν περί τα είκοσι μελίσσια. Κάτω στην Αγόριανη ακούσαμε να πέφτουν όλμοι δυο τρεις. Από τα άλλα σημεία έχομεν ησυχία. Η άλλη παρέα μου λέγει πως άκουσαν και ριπές. Εγώ δεν άκουσα. Ώρα δώδεκα. Ήρθεν ο Αχιλλέας, τραυματίας, μαζί με τον Πέτρο. Τραυματίστηκαν στις εννέα, ο μεν Πέτρος τραυματίστηκεν στο δεσφινιώτικο, τον τραυμάτισεν τσοπάνης με πιστογιομή,¹ τον πήραν περί τριάντα έξι σκάγια στο αριστερό πόδι, στο γόνα γύρω. Ο δε Αχιλλέας, τον τραυμάτισαν στις σπαρτγιές-καστρίτικα αμπέλια, έπεσε σε ενέδρα και τον πήρε στο δεξιόν θώρακα. Κάθησε λούφα² μέχρι χθες το βράδυ. Τη νύκτα βρήκε έξω μαζί με τον Κοντογιώργο Γιάννη και Αθανάσιο Ζαχαρόπουλο. Σήμερα έφθασαν εδώ, τους φιλοξένησα κρέας και πατάτες. Όλοι τρώνε με όρεξη, αλλά εξαιρετικήν ο Αχιλλέας. Είναι πολύ ψύχραιμος, τρώγει και γελά, αψηφά πόνους, περιμένει πότε θα γίνει καλά να πάνε μαζί με τον Πέτρο να εκδικηθούν. Το βράδυ έστειλεν ο Γκούρας τα μεταγωγικά και τους πήραν κι έφυγαν κι οι άλλοι για το Κολοβατιανό, έτσι τώρα μένομεν γιάφκα πάλι μόνοι μας.
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
 
1. πιστογεμή: οπισθογεμές, κυνηγητικό όπλο.
 
2. λούφα: απόκρυψη (επί ανθρώπων).