29.7.48, Πέμπτη. Το πρωί ο Βουνήσιος είχεν φύγει από νύκτα. Εγώ, όταν ξύπνησα πήγα στον Άγιον Ηλία. Πήρα κιβώτια. Όταν γύρισα βρήκα και τ’ άλλα παιδιά εκεί. Κοιμούντο γιατί ήταν κουρασμένα. Τα ξύπνησα, φάγαμε κι έπειτα ετοιμάσαμε φαγητό για το βράδυ. Αφού και κείνο τακτοποιείται στην ώρα του, κοιμηθήκαμε. Στα μέτωπα όλα είναι παντού ησυχία από το πρωί. Από την Κάτω Αγόριανη δεν ήρθαν σήμερα για θέρο.