Το πρωί, που ξημέρωσε η 4.6.48. Ο Αργύρης, Κομνάς, Αντρέας, πήγαν για σαλίγκαρα. Εμείς οι άλλοι καθήσαμε στο ίδιο καραούλι. Σήμερα δεν βλέπομε τα μεταγωγικά εις τα Κάτω Αλώνια. Ούτε και το στρατό που ήταν τις άλλες μέρες εκεί. Διακρίνομεν μόνο ένα αντίσκηνο. Στο Κολοβατιανό Πηγάδι ακούγονται όλμοι (εγώ φαντάζομαι πως θα βάλει ο Ρόλιγκς¹ από Ιτιά). Από Επτάλοφον ρίχνουν τρία βλήματα όλμου στον Άγιον Ηλία (νότια Επταλόφου). Κατόπιν βλέπω, από σάρα² Αγίου Νικόλα να έρχονται οκτώ με δέκα μεταγωγικά προς Επτάλοφον, χωρίς στρατό, ίσως και να είναι χωριάτικα, διότι επέτρεψαν την κυκλοφορία για δουλειά στους χωριάτες.
    Το μεσημέρι ήρθαν και τα παιδιά από τα σαλίγκαρα και έχουν φέρει αρκετά. Φάγανε και κοιμήθηκαν. Όταν ξύπνησαν, το απόγευμα, πήραμε την απόφαση και κατεβήκαμε κάτω στον κάμπο, να μάσομεν κουκιά, να μαγειρέψομεν, διότι αυτά βαστούνε πείνα τώρα που δεν έχουμε ψωμί. Τους πήγα μέχρι τον σουβαλιώτικο βράχο, αλλά δεν έβλεπα να προχωρήσω και σταμάτησα εκεί. Οι άλλοι προχώρησαν όλοι, ο δε Κομνάς πήρε και το δικό μου το γυλιό, πήγαν, τα γέμισαν όλα και ξαναήλθαν πάλι εκεί που έμεινα εγώ. Ξεκουράστηκαν και ξεκινήσαμεν πάλι σιγά-σιγά. Το πρωί φέξαμε στο Στενό. Εκεί κρύψαμε τα κουκιά, αφού διαλέξαμε πρώτα ένα τέντζερη,³ για το φαγητό. Ο Γιώργος με τη γυναίκα πήγε μέσα στη ρεματιά Τσιμπλόγια (Νίκου Καραντζά χωράφι), άναψαν φωτιά και έβαλαν το φαγητό απάνω και γίνεται.
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
 
1. Από πολεμικά πλοία· ο Ρόλιγκς ήταν αμερικανός αξιωματούχος.
 
2. σάρα: κατηφοριά χαλικώδης.
 
3. Εννοεί, διάλεξαν όσα κουκιά χωράει ένας τέντζερης.