7.8.48, Σάββατον. Το πρωί ξυπνήσαμεν. Βγήκα γύρα στα καραούλια. Επικρατεί ησυχία. Οι γυναίκες μαγείρεψαν πατάτες. Τρώμε το μεσημέρι και ετοιμαζόμαστε να πάμε για να μάσομεν λίγο σιτάρι να μαγειρεύομεν. Πρώτα κάμαμε αλλαγή το τραύμα του Λαδά. Στο χωριό πήγαν οι άλλοι. Στούμπησαν μερικά δεμάτια, έβγαλαν μέχρι τριάντα οκάδες σιτάρι. Και το βράδυ ήρθαν. Φάγαμε φακή, κοιμηθήκαμε.
[7.8.1948]
(από το βιβλίο: Μήτσος Ηλ. Καραντζάς, Το ημερολόγιο ενός Καπαπίτη από τον Εμφύλιο (όσο σώθηκε), Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, Μαρτυρίες ΙΙΙ, Βιβλιόραμα, 2004)