Επειδή ο Προβιάς στο Παλιόκαστρο, το χωριό μου, είχε δείρει πολλούς, σαν Ιταλοϋπήκοος, αποφασίσαμε να πάμε στο Παλαιόκαστρο να τον εκτελέσουμε. Το πρωί φύγαμε για το Παλαιόκαστρο και φτάσαμε το γιόμα. Χτυπήσαμε την καμπάνα να μαζευτεί το χωριό. Πρώτη φορά βλέπανε οι χωριανοί κι εμένα αντάρτη. Μίλησε ο Περικλής για τους σκοπούς του αγώνα μας και είπε και το στερεότυπο πλέον: «Προσέχετε καλά, στο εξής η προδοσία και η ζωοκλοπή τιμωρούνται με θάνατο». Το μεσημεράκι τους είπαμε ότι στον Αϊ-Θανάση στην κορυφή του χωριού θα εκτελέσουμε τον προδότη που είχαμε δεμένο. Κι αμέσως ξεκινήσαμε για τον Αϊ-Θανάση με τους χωριανούς ν’ ακολουθούνε. Τον προδότη αυτόν τον εκτέλεσε ο Θάνος, γιατί είχε προδώσει στους Ιταλούς ότι είναι από τη Σπερχειάδα και οι Ιταλοί έπιασαν τη μάνα του και τον πατέρα του και τους πήγαν φυλακή. Τον μεν πατέρα του στα Τίρανα και τη μάνα του στη Θεσσαλονίκη.
    Αφού φάγαμε φασολάδα που μας ετοίμασαν οι χωριανοί, φύγαμε πάλι για τον Αϊ-Λιά. Το βράδυ μας φέρανε έναν Εγγλέζο αλεξιπτωτιστή, που είχε πέσει μαζί με άλλους έξω από το Καρπενήσι. Ευτυχώς τους γλίτωσαν οι τσοπάνηδες. Τα εφόδια που έριξε το αεροπλάνο τα πήραν όλα οι Ιταλοί. Ήταν οπλισμένος, είχε ένα στέν. Αγγλικά δεν ήξερε κανείς από μας κι αυτός δεν ήξερε ελληνικά. Πώς να συνεννοηθούμε; Βρήκαμε κάποιον από κάποιο χωριό, δεν ξέρω από πού, που είχε κάνει στην Αμερική και μπορέσαμε να συνεννοηθούμε λίγο. Μας είπε ότι ήταν και άλλοι μαζί του, αλλά δεν ξέρει τι απέγιναν.