Ο Γεώργιος Κοντογιάννης πρωτότοκος υιός του Κωνσταντίνου και ο Γιαννάκης Κοντογιάννης τριτότοκος υιός του Μήτσου, ως ήδη ελέχθη, ήσαν οπλαρχηγοί. Ο πρώτος επολέμησε υπό τον Μήτσον εν Αιτωλία και Ακαρνανία και κατέφυγε μετ’ αυτού εν Επτανήσω ως είδομεν. Ο τελευταίος νεώτατος ων μετέσχε του αγώνος ολιγώτερον. Εγένετο επί Καποδιστρίου λοχαγός. Ο πρώτος επολέμησεν ιδίως εις την θέσιν Λάζον πλησίον του Μαυρολιθάρι του δήμου Κυτικίων της Δωρίδος, ην μετέβαλεν εις φρούριον και κλείσας εκεί όλας τας οικογενείας των επαρχιών Λοιδωρικίου, Πατρών, Ζητουνίου και Κραβάρων απέκρουσεν ιδίως κατά το έτος 1826 διαφόρους επιδρομάς των Τούρκων, γιγνομένας εναντίον αυτών ευρισκομένων εις τα πρώτα βήματα του εχθρού.