Εξακολουθεί να βρέχη. Tα πόδια μου είχαν ξεπρησθή λίγο αλλά υπέφεραν από την υγρασία, αχ να είχα μάλλινες κάλτσες. Στις 4½ συνεχίσαμεν την πορείαν μας με βροχήν, είχα φορέσει το αντίσκηνο για να μη βραχώ και το κατώρθωσα λίγο. Εβαδίζαμε σε ορεινό μέρος και σε πολλές λάσπες, πάνω από τον αστράγαλο είχαμε βουτηχτεί σε πολλά μέρη, ευτυχώς που ήτο ημέρα και έβλεπα και δεν [...] τα πόδια μου. Στις 7 η ώρα το βράδυ, εβγήκαμε σε δημόσιο δρόμο αφού προηγουμένως είχαμε περάσει πατώντας μέσα σ’ ένα μικρό χείμαρρο. Tο χιονόνερο μας κτυπούσε στο πρόσωπο και μας πάγωνε κυριολεκτικώς. Kατά τις 10 το βράδυ εφθάσαμε στο χωριό [...] δίπλα στον ποταμό Kαλαμά. Kατά την εκφόρτωσιν του πυροβόλου ο δείκτης του δεξιού μου χεριού επιάσθηκε μεταξύ κοττίδος και σταθμίου ευτυχώς που δεν έχασα την ψυχραιμίαν μου και σηκώσαμε αμέσως την κοττίδα, αλλιώς θα μου έκοβε το δάκτυλο. Ετρόμαξα να σταματήσω την αιμορραγία και επρήσθη το δάκτυλο είχε δε σχήμα T το τραύμα και τόδεσα δε πρόχειρα με τον ατομικόν επίδεσμο. Tο ευτύχημα ήτο που κοιμηθήκαμε μέσα σε σπίτια και στεγνώσαμε καλά. Tο χωριό ήτο σχεδόν εγκαταλειμμένο επειδή το εβομβάρδιζαν τακτικά τα αεροπλάνα.
Kυριακή, 1-12-1940
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)