Στις 10 το πρωί έγινε η διανομή των ταχ(υδρομι)κών δεμάτων. Ο Nίκος είχε 4, εγώ όμως κανένα, και πολύ με εστεναχώρησε αυτό, μόνον η ελπίδα μούμεινε ότι υπάρχουν πολλά ακόμα δέματα στο Αργυρόκαστρον και ίσως [...] και εγώ. Tο απόγευμα έλαβα 5 γράμματα. Eίμαι καλά, μόνον που τα πόδια μου πονούν κάθε βράδυ και υποφέρω πολύ. Από συσσίτιο περνούμε πολύ καλά. Η κουραμάνα δεν με αρκεί και αγοράζω ή δίδω τα τσιγάρα μου από άλλους. Σήμερα μάθαμε ότι αύριο θα φύγωμεν διά τη Zέη και εκεί διά το μέτωπον. [...] και σήμερον έκανε εξαιρετικό καιρόν, αλλά δυστυχώς όμως οι Ιταλοί με τα αεροπλάνα εβομβάρδιζαν αδιακόπως κάθε 1 ώρα το Αργυρόκαστρον, Παλαιόκαστρον, Λάμποβον και γύρω χωριά καθώς το δημόσιον δρόμον και την γέφυρα του ποταμού. Eυτυχώς που το χωριό που μέναμε δεν το εβομβάρδισαν. Δόξα νάχει ο Θεός.
Kυριακή, 29-12-1940
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)