Eίχα κοιμηθεί στο ύπαιθρον και είχα παγώσει διότι έρριχνε πολύ δροσιά την νύκτα. Kάπως έχω συνέλθει από την χθεσινήν κούρασιν, αλλά τα πόδια μου όμως με πονούσαν.
Εδώ ήλθεν διαταγή να υποστηρίξωμεν το 34ο Σ.Π. το οποίον θα αμύνετο στα παλαιά σύνορα. Ετάξαμεν τα πυροβόλα μας διά βολήν. Εσυνήντησα και το Γιώργο, είχα καιρό να τον ιδώ. Έχει αδυνατίσει αρκετά, και όπως μου είπε υπέφερε στην πορεία διότι τον επείραξαν πυρετοί.
Σήμερον μας αφάνησεν η αεροπορία τους. Επί 4 συνεχείς ώρας μας εβομβάρδιζαν και μας επολυβόλησαν. Διά πρώτην φοράν είδα Γερμανικά αεροπλάνα, τα οποία μας επετίθοντο από ύψος μόνον 50 μ. και μας επολυβολούσαν. Όλοι μας τα εχάσαμε και όλην την ημέραν είχαμε τρυπώσει σε ένα γεφυράκι του δρόμου ύψους 2 μ. και πλάτους 0,90 μ. σαν σαρδέλλες είμεθα στρυμογμένοι, και ενώ από κάτω μας έτρεχεν νερό μέχρι τον αστράγαλο. Φοβερόν όπλο η αεροπορία, όταν οδηγείται από αεροπόρους σαν τους Γερμανούς. Eυτυχώς που από τόσον στρατόν μόνον 6 νεκρούς και 15 τραυματίας είχαμε. Kαι πάλιν ο Θεός μας εβοήθησεν.
Tο βράδυ εφάγαμε μαζύ με τον Γιώργο. Εκοιμήθηκα πάλι εις το ύπαιθρον. Όλοι μας εν γένει ομιλούμε πότε θα υπογραφή η συνθηκολόγησις, τί περιμένουν; αφού και οι Γερμανοί είναι οπίσω και αριστερά μας;
Mεγ(άλο) Σάββατον, 19-4-1941
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)