Στις 4½ τα ξημερώματα, οι Ιταλοί έκαναν πάλι αντεπίθεσιν, τα βουνά και τα φαράγγια εδονούσαν από τους όλμους και τις χειροβομβίδες, αμέσως οι Πυρ/χίες μας άρχισαν να βάλουν δραστικά και εμείς ετρέξαμε στα κανόνια μας και εβάλαμε συνεχώς σε λίγο οι δικοί μας μας έρριξαν συνθηματική φωτοβολίδα και αμέσως όλα τα Πυρ/κά εμηκίναμε την βολήν, δηλ. πολύ ευχάριστον αυτό. Σε 1½ ώρα είχε αποκρουσθεί και αυτή η αντεπίθεσίς των, με βαρείας απωλείας δι’ αυτούς. Ως φαίνεται όμως ότι δεν έβαλλον γνώσιν, διότι εις τις 6½ έκαναν άλλην αντεπίθεσιν, ποιο ισχυρά και ποιο επίμονον της πρώτης, αμέσως αρχίνησαν να βάλουν τα πυροβόλα μας αλλά σε λίγο όμως εσταμάτησαν διότι το γενναίον Πεζικόν μας όχι μόνον απέκρουσεν, αλλά και τους καταδίωξεν. Όπως εμάθαμεν οι Ιταλοί είχαν τεράστιες απώλειες, σε νεκρούς και τραυματίας.