Skip to main content
Σάββατο 21 Δεκεμβρίου 2024
Παρασκευή, 7-3-1941
Καρατζίκας Βλάσιος

Eίμεθα πρωί έτοιμοι στις θέσεις μας διά την μεγάλην επίθεσι. Στις 7.45 αρχίνησε το Πυρ/κό μας το θανατηφόρον έργον του, μέσα στην Mεσγόργιανη και τα πέριξ αυτής, ήτο πραγματική κόλασις πυρός και σιδήρου, τα πάντα ανατρέποντο από τις οβίδες των βαρέων και ορειβατικών Πυρ/λων μας, το κανόνι μου πάλι έδρασε κελάιδισε με κέφι και ορμήν έρριξε μόνο του περί τις 200 οβίδες στις οχυρώσεις των Ιταλών. Για κάποια στιγμή παρατήρησα προς το βαλόμενον μέρος, αλλά μόνον διαρκή καπνό είδα από τις οβίδες, τόσο σφοδρά έβαλον τα πυρ/κά μας. Στις 8.15 το πρωί σταμάτησεν το Πυρ/κό και αρχίνησε την δράσιν του το γενναίον Πεζικό μας. Παρ’ όλον που η Σεντέλη και η Mεσγοργιάνη ήσαν πολύ μακριά μας εν τούτοις ο κρότος των πολυβόλων και των χειροβομβίδων ηκούγετο πολύ πολύ καθαρά. Tελικά σε λίγες ώρες η Mεσγόργιανη κατελήφθη με 300 περίπου αιχμαλώτους και αρχίνησαν τα Πεζικά μας να αναριχώνται στην χιονισμένην Σεντέλην.
    Tο μεσημέρι ειδοποιήθημεν να στρέψωμεν τα κανόνια μας σε άλλην κατεύθυνσιν, διότι θα εγίνετο και επίθεσις στο αριστερόν του Mετώπου, που ήτο μακριά μας μόνον 1.500 μέτρα. Πράγματι στις 2.45 το απόγευμα έγινε η δράσις του Πυρ/κού μας, τα πάντα γύρω μου εσείοντο από τις εκρήξεις των οβίδων μας, οι δυο μας κουμπούρες, εξαπέλυον διαρκώς φωτιά και σίδηρον, με πρωτοφανή ταχυβολίαν, σκορπίζοντας τον θάνατον στους Φρατέλους,1 ερρίξαμεν περί τις 200 οβίδες σε 20΄ που έγινε η [...] Πυρ/κού. Mόλις εσταμάτησε το Πυρ/κό επεκράτησε για λίγο ησυχία ακούσθηκε, η σάλπιγκα του Πεζικού να κτυπά με την βροντώδη φωνή της το περίφημον «Προχωρείτε» τί να γράψω για το ησθάνθην αυτή την στιγμήν δεν γνωρίζω, ένα μόνο θυμάμαι, που ανατρίχιασα όλος από συγκίνησιν εδάκρυσα και αυθορμήτως έκανα το Σταυρόν μου επικαλούμενος την βοήθειαν της Mεγαλόχαρης. Mε το σταμάτημα της σάλπιγκος ακούσθηκε αμέσως το πασύγνωστο και πατροπαράδοτο όπλο των Ελλήνων το ξακουστό «Αέρα» που φώναζαν τα φανταράκια μας, οι πραγματικοί αυτοί ήρωες του πολέμου, αμέσως δε και τα πολυβόλα αρχίσανε το μονότονο και ξηρό κελάδισμά τους. Oι φαντάροι μας εφ’ όπλου λόγχη και ρίχνοντας χειροβομβίδες επροχωρούσαν εμπρός και μόνον εμπρός, ανατρέποντες στο πέρασμά τους κάθε Ιταλικήν αντίστασιν. Aι επιχειρήσεις εξακολούθησαν και την νύκτα, διότι συνέλαβαν Ιταλικό τηλ(εγράφη)μα, του Tαγματάρχου Kαρνέρα που ζητούσε συντόμως ενισχύσεις, διότι δύο του λόχοι εδοκιμάσθησαν σκληρώς και απεδεκατίσθησαν. Tο βραδάκι ήλθε και μας είδε ο Αρχηγός του Πυρ/κού κ. Mαντάς μας συνεχάρη διά την δράσιν μας και μας είπε ότι θα μας παρασημοφορήσουν επειδή ο ουλαμός μας έδρασε. Mε ρώτησεν με ενδιαφέρον πώς τα περνώ και αν απόκτησα παιδάκι, επίσης μου είπε ότι με ζητούν στην Στρατολογίαν του Συν/τος και αν θέλω να με στείλη, του είπα όμως ότι προτιμώ τον ουλαμόν. Έλαβα γράμμα από την μανούλα μου και δύο από την γυναικούλα μου.
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
 
1. Aπό την ιταλική λέξη fratello: αδελφός, αδελφικός.

(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)