Εξακολούθησε να βρέχη έως τις 6 το πρωί. Αποτόμως ο καιρός ησύχασε και αρχίνησε να ρίχνη πυκνό χιόνι. Kρυώνω πάρα πολύ, τρέμουν τα σαγόνια μου και δεν μπορώ να ησυχάσω. Επίσης αρχίνησα να πεινώ. Eυτυχώς μας έδωσαν 1 γαλέττα και τυρί και συνήλθα λίγο. Tα πόδια μου και τα χέρια μου δεν τα αισθάνομαι. Όλα έξω είναι κατάλευκα από το χιόνι. Πρώτη φορά βλέπω να χιονίζει έτσι. Tο βουνό που έχουμε επάνω μας θα έχει 1 μέτρο χιόνι. Η ώρα είναι 1½ μ.μ. και το χιόνι έχει φτάσει στους 30 πόντους. Tα μουλάρια τα καημένα, υποφέρουν και αυτά νηστικά από χθες. Έξω το χιόνι εξακολουθεί να πέφτη πυκνό και σε χονδρές νιφάδες.
Παρακαλώ το Θεό και τον Άγιο Σπυρίδωνα να μ’ έχουν γερό. Έχω γράψει ένα γράμμα στην γυναικούλα μου και ένα στους γονείς μου. Γράφω για μάλλινα εσώβρακα, κάλτσες, καραμέλλες και χρήματα. Να ιδώ όμως πότε θα το ρίξω να φύγει. Εξακολουθεί να ρίχνη χιόνι, κρυώνω πάρα πολύ, τί να κάνη μία κουβέρτα. Παρόλο που νυστάζω εντούτοις δεν δύναμαι να [...].
Πέμπτη, 12-12-1940
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)