Στις 2 το πρωί εγυρίσαμε με το Γιώργο πίσω, κάπου κάπου οι Ιταλοί έρριχναν με το Πυρ/κό τους. Επέσαμε μαζί στο αντίσκηνό μου και έως τις 4 το πρωί όλο κουβέντα και κουτσομπολιό είμαστε.
Εσηκωθήκαμε στις 11 το πρωί. Tο απόγευμα εκάναμε βολή. Tην νύκτα έκανον οι Ιταλοί αντεπίθεσιν, όλα μας τα Πυρ/κά έβαλον δραστικά, τα δικά μας πυροβόλα το είπαν πάλι. Ήτο γενική η αντεπίθεσίς τους και στη Zεντέλη, και στο Γκολίκ και αλλού. Έσπασαν όμως τα μούτρα τους από όλες τις απόψεις. Αλλά οι αφιλότιμοι πραγματικώς έκαψαν και εμαύρισαν τα βουνά, από τους όλμους, ολμάκια και χειροβομβίδες, αξίζει ένα μεγάλο εύγε στο ηρωικό Πεζικό μας διά τον ηρωισμό του και την ανδρείαν του. Όπως εμάθαμε οι απώλειες των Ιταλών ήσαν πολύ μεγάλες, εμπρός στις γραμμές μας ήσαν πάρα πολλοί Ιταλοί νεκροί.
Πέμπτη, 20-3-1941
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)