Ο καιρός σταμάτησε να βρέχη, αλλά όμως εξακολουθεί να είναι συννεφιά, επειδή πρωί-πρωί συνηθίζουν να περνούν τα τανκς, από τις 7 είμεθα στα κανόνια μας, πράγματι κατά τις 7¼ εφάνηκε ένα βαρύ τανκς, σκοπεύω καλά και τους ρίχνουμε καμιά δεκαριά οβίδες, πάλι μας ευνόησεν η τύχη μας διότι με το κανόνι μας του σπάσαμε την αλυσίδα και σταμάτησε, στην αρχή δεν ήθελε να καταθέση τα όπλα και μας έβαλε συνεχώς, όταν όμως του χαλάσαμε τον πυργίσκο επετάχθηκαν 4 Ιταλοί έξω και [...] το πολυβόλο μας όμως εσκότωσε έναν από αυτούς. Kατά τις 10 του ρίξαμε ακόμα μερικά βλήματα και το κάναμε τελείως άχρηστο. Έξαφνα εφάνη και άλλο τανκς του ρίξαμε λίγες οβίδες μόλις δε είδε και το άλλο κατεστραμμένο, εγύρισε ολοταχώς προς το Tεπελένι, αφού μας έριξε και αυτό λίγες οβίδες. Xθες κάναμε βολή σε κάποια σπηλιά κοντά στον δρόμο που είχαμε υποψίες ότι ήσαν Ιταλοί, πράγματι τα βλήματα εμπήκαν μέσα στην σπηλιά και πετάχθηκαν έξω 4 πτώματα Ιταλών, τώρα πόσοι σκοτώθησαν μέσα είναι άγνωστον σε μας… Έγραψα στην αδελφούλα μου διά την εορτήν της, στους γονείς μου και στην θεία μου Bασιλική.1 Υποφέρω πολύ από τις ψείρες κάθε φορά που ψειρίζουμε θα σκοτώσω και 50-60 ψείρες ιδίως πολύ μικρές, πολλά βράδυα δεν κοιμούμαι από την φαγούρα. Oι Αξ/κοί του Συν/τος είναι κατενθουσιασμένοι με την δράσι του Oυλαμού μας, ο Διοικητής μας δε μας έστειλε και 1 παγούρι κονιάκ από το δικό του διά την δράσι μας.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ
1. Kαρατζίκα Bασιλική: αδελφή του πατέρα του.
Πέμπτη, 27-2-1941
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)