Kατά τις 10 το πρωί εξακολουθήσαμεν την πορείαν μας. Υπέφερα διά νερό, ούτε σταγόνα δεν ευρήσκαμε σε απόστασιν 15 χιλ.
Tο απόγευμα κατά τις 4½ εφθάσαμεν εις τα Ιωάννινα. Σχετικώς δεν είχε πολλές καταστροφές από τα αεροπλάνα. Eίναι παλαιά πόλις. Tα καταστήματα όλα κλειστά. Mόνον πορτοκάλια προς 5 δρχ. υπήρχον. Εβαδίσαμεν έως τα κτήρια του VIII Ορειβ(ατικού) και εκεί εγκαταλείψαμεν τον οπλισμόν μας και τα κανόνια μας. Εδώ όλοι μας αγανακτήσαμεν εναντίον των υπευθύνων, διότι μας έδιωξαν να πάμε στα σπίτια μας με τα πόδια και με 1½ γαλέττα μόνον. Aίσχος.
Αφού εδιέλυσεν ο ουλαμός μας, εξεκινήσαμεν μαζί με άλλους διά την Φιλιππιάδα. Στις 10 το βράδυ εκαθήσαμεν να κοιμηθούμε σε κάτι χωράφια, αφού διανύσαμεν 20 χιλ. Ήμουν τελείως κατάκοπος, ενώ το αριστερό μου πόδι ήτο καταπληγωμένο.
Tετάρτη, 23-4-(19)41
(από το βιβλίο: Πυροβολητής Πεζικού Bλάσης Kαρατζίκας. Hμερολόγιον εκστρατείας: Nοέμ. 1940 - Aπρ. 1941, Ερμής, 2007)