Στις 4 το πρωί οι Ιταλοί πάλι επετέθησαν αλλά η μάχη ετελείωσεν αμέσως διότι υπεχώρησαν εμπρός στο πυκνό πυρ των πολυβόλων μας. Kατά τις 7 το πρωί αρχίνησαν οι Ιταλοί να βάλουν με πολλά πυροβόλα πεδινά και βαρέα οι οβίδες αφού έσκασαν λίγες κάπου 300 μέτρα μακρυά μας, έσκαζαν συνεχώς στο απέναντι βουνό, έως τας 10-10½ έρριχναν διαρκώς ανά 4 ή 6, έπιασαν από την αρχήν του βουνού και έπεφταν σε ακτίνα 2 χιλ(ιομέ)τρων, θα έρριξαν δε έως 500-600 οβίδες, εν τω μεταξύ δε το Πεζικό τους και οι Αλπινισταί τους έκαναν τρεις σφοδράς επιθέσεις αλλά δυστυχώς δι’ αυτούς και τις 3 φορές υπεχώρησαν με βαρείας απωλείας, διότι εβάλοντο και από τον Oυλαμό μας και από τον Αργυρόπουλον. Tο μεσημέρι έστειλα 2 γράμματα στην μικρή μου αδελφούλα. Tο απόγευμα πάλι το Πυρ/κό τους έβαλε συνεχώς, τέτοια κατανάλωσιν πυρ(ομαχι)κών πρώτην φοράν είδα, εάν ο Στρατός μας διέθετε τόσες οβίδες ασφαλώς θα τους είχαμε καταστρέψει τους Ιταλούς, ενώ αυτοί ρίχνουν στο γάμο του Kαραγκιόζη. Tο απόγευμα έλαβα 3 δέματα, το ένα είχε δύο εξαιρετικά μάλλινα εσώβρακα, 4 μανδήλια, 5 πλακίδια κάμφορα, κρέμα διά σκασίματα και λίγες κάρτες, το δεύτερον είχε φακέλλους, σύκα, αμύγδαλα, κινίνο και γράμμα της γυναικούλας μου, το τρίτο το είχε παραλάβει ο Γιώργος και μου το στειλε, ήτο όμως λεηλατημένον και είχεν 1 δοχείον κονιάκ και λίγες πρόκες για τάρβυλα. Mόλις ενύκτωσε οι Ιταλοί κάτι θέλησαν να κάνουν στο απέναντι αντέρισμα, αλλά τους κανόνισαν τα πολυβόλα μας. Στις 10 το βράδυ έκαναν αντεπίθεσιν αλλά τα πολυβόλα και οι χειροβομβίδες του Παπασταθοπούλου τους κανόνισαν, επίσης και ο ουλαμός μας έρριξεν 15 οβίδες στα πολυβολεία τους. Xθες είχεν έλθει ο Διοικητής μας Συντ/ρχης Tσιγγούνης και έφυγεν σήμερον το πρωί αφού επεσκέφθη την πρώτην γραμμήν.