Πρωί-πρωί αρχίνησαν τα Πυρ/κά να βάλουν, ο καιρός ήτο χάλια και ψιλόβρεχε διαρκώς, η επίθεσις εξεδηλώθει και από τα τρία σημεία με μεγάλη επιτυχία, τα δυο μας κανονάκια έκαναν και πάλι θραύσι, κτυπούσαμεν αλύπητα, ενώ γύρω μας έσκαζον οι εχθρικές οβίδες. Tο απόγευμα έπεσεν η Πέστανη και συνέλαβαν μέσα περί τους 250 αιχμαλώτους, μεταξύ των οποίων ήσαν 1 αντισυνταγματάρχης, 1 Tαγματάρχης και άλλοι αξ/κοί. Kοπάδια ολόκληρα ήσαν οι αιχμάλωτοι, τους οποίους και οδηγούσαν οι φαντάροι μας. Εν τω μεταξύ τα πολυβόλα μας εθέριζαν τα πάντα και οι φαντάροι μας με τα πασίγνωστα «Αέρα» και «Φούσκωτον» κυνηγούσαν τους Ιταλούς. Η βροχή εξακολουθούσε ραγδαία και οι στρατιώται μας αν και βρεγμένοι εις το κόκκαλο εξακολουθούσαν το καθήκον τους. Tο απογευματάκι κάναμε και αντιαρματική βολή στο δρόμο. Συνήντησα και τον Παντελή ο οποίος είχε λάβει μέρος στην επίθεσιν· ήτο λίγο αδιάθετος και εκατέβη διά να ξεκουρασθή λίγο.