Χαρά και λύπη ακόπιαστα
πλέκουν μαζί στεφάνι,
που στου θνητού το μέτωπο
άγνωστο χέρι βάνει·
και τρέχει και αγωνίζεται,
μίαν ευτυχία ζητάει,
που πάντα εμπρός πετάει
μόνον αλλού θα ευρή.