Η κωμωδία, που βρίσκεται πιο κοντά στην κοινή ζωή, προσπαθεί να φέρει μπροστά στα μάτια μας το εξωτερικό περίβλημα της ανθρώπινης προσωπικότητας, ό,τι είναι μηχανικό και γενικό, ό,τι εκφράζει έναν τύπο. Και τούτο, γιατί η κωμωδία δεν έχει την αφιλοκέρδεια της αγνής τέχνης, καθώς είναι συνδεμένη με την σύμβαση, επάνω στην οποίαν, άλλωστε, ερείδεται: συμπεριφέρεται κατά την επιταγή της κοινωνίας και μέσα στα συμφέροντα της κοινωνίας.
Η κωμωδία
«Καλώς μου ήψατο ο φιλόσοφος... (Τα δοκίμια του Πάνου Καραβία)», 1959/1963. Ανοιχτοί λογαριασμοί με το χρόνο. Εκδοτικός οίκος Γ. Φέξη, 1963. 266.