Συνίσταται δε ο περίεργος τούτος χαρακτήρας [ο λογιότατος] εις το εκούσιο προσπαθισμένο στρέβλωμα της έκφρασης των ιδεών του!
Συνίσταται δε ο περίεργος
«Ο λογιότατος». Ο Λύχνος, 1873. Γ. Βαλέτας, Ανθολογία της δημοτικής πεζογραφίας, Β΄. Εκδότης: Πέτρος Ράνος, 1947. 252.