Είναι ώραι, στιγμή Παραδείσου, ότε φάσματα παύουν θολά, και τα πάντα θεάται καλά     η ψυχή σου.

Άμα η ιστορία δεν προσφέρει αποκαλύψεις Τι θέλουμε την Ιστορία; Χωρίς βωμό τι θέλουμε το Θέατρο;

Για κοίταξε πώς οι χειρονομίες μας, οι κινήσεις, οι πράξεις, τα συναισθήματα, οι σκέψεις μαρμαρώνουν ακαριαία μόλις μπουν στο παρελθόν [...] Γεννούμε αγάλματα κάθε στιγμή που πέρασε.

Έχει ο χειμώνας ομορφιές για μας, γλυκό μου ταίρι, που δεν τις έχ’ η άνοιξη μήτε το καλοκαίρι

Ο Κατεβατός, ο δυνατότερος από όλους τους καιρούς, εβγήκε μια φορά κι εκαυχήθηκε μπροστά στους άλλους καιρούς, το Σορόκο, το Λίβα, το Νότο και το [...]

Δεν με πειράζει αν απλώνη έξω ο χειμώνας καταχνιά, σύννεφα, και κρυάδα. Μέσα μου κάμνει άνοιξι, χαρά αληθινή. Το γέλοιο είναι ακτίνα, μαλαματένια όλη, σαν [...]

Ο πιο τρανός καημός μου θα είναι πως δε δυνήθηκα μ’ εσέ να ζήσω, ω πλάση πράσινη, απάνου στα βουνά, στα πέλαγα, στα δάση, θά [...]

Η πολιτική των μεγάλων πολιτικών του Κόσμου, είναι ακόμη στην αγρίαν κατάστασή της· επειδή συνίσταται εις το πώς, ζημιώνοντες τα άλλα έθνη, να ωφελούν το [...]

Ταξιδεύοντας όνειρα σ’ ένα κάτασπρο φτερό γλάρου

Από τη νέα πληγή που μ’ άνοιξεν η μοίρα έμπαιν’ ο ήλιος, θαρρούσα, στην καρδιά μου.

Tην ίδια στιγμή, όποια και αν είναι η χώρα, όποιο και αν είναι το τοπίον, γίνεται μια τελευταία Bενετιά μ’ ένα Kανάλε Γκράντε – όραμα [...]